Kleine rainbow in Colombia
Een liedje dat maar in je hoofd blijft rondzingen ‘roekoe roekoe roekoe roekoe’. Maar waar ging het eigenlijk over?
Rainbow de duif vliegt erop uit,
van oost naar west, van noord naar zuid.
Terug van zijn reis vertelt hij je dan
wie en waar je helpen kan.
En zo ging een van de kleine duifjes uit onze gemeente met mij op reis naar Colombia, waar ik voor mijn werk geregeld ben. Samen hebben we van alles gezien en elke week schreef de duif een klein bericht aan de kinderen van onze gemeente. Tenminste, dat was het idee. Maar ik begrijp dat de duif inmiddels een flinke fanclub heeft onder de grote mensen!
Na een paar weken rondreizen hebben we het project FPT bezocht, dat onze gemeente steunt via Kerk in Actie. Daar werden we rondgeleid door Brian, Marie-Jose en Sarah, 11 en 9 jaar oud. Door de wijk Patio Bonito, waar ze wonen. Door het kindercentrum van FPT waar ze knutselen, koken, tuinieren … Ondertussen vertelden ze over hun leven, de leuke dingen van alle dagen, de gevaarlijke dingen in de wijk, het gebrek en tekort, de vriendschap en hoop … al deze dingen zijn er allemaal tegelijk. Jongeren van 13-14 jr vertelden hoe gekend ze zich voelden bij FPT: ‘hier heb ik vrienden, hier voel ik me veilig, hier merk ik dat ik iets kan, dat ik iemand ben, dat ik uniek ben’.
Voor wat betreft de kleine rainbow-duif, daar waren ze het snel over eens: je kunt niet alle duifjes ‘rainbow’ noemen. Iedereen heeft een eigen naam, zo hoort dat. En er werd snel een goede gevonden: Flocky. En het was mij duidelijk dat ik daar niets tegen in te brengen had.
Flocky en ik waren het ook snel eens over wat we terug van onze reis zouden vertellen. Jullie kunnen het project van FPT in Patio Bonito helpen, het is echt een fantastisch en nodig project voor de kinderen en jongeren daar! Maar… zij helpen ons minstens zo hard. Wat een inspirerende, bemoedigende en nederigmakende verhalen hebben ze. Ik zal proberen er de komende tijd nog veel van te delen met jullie.
De verhalen van Flocky zijn te lezen op onze internetsite. Ook kun je daar een filmpje zien waar Flocky met de kinderen door Patio Bonito vliegt.
De komende twee weken is Flocky weer in Colombia, met een hoop lieve groeten vanuit onze gemeente in haar koffertje. Wie weet met welke verhalen ze nu weer thuis komt! En … wilt u iets weten over Colombia? Schrijf het ons, en Flocky zal eens aan de kinderen van FPT vragen hoe het zit. Wie weet …
Hartelijke groeten
Ellen Bollen
Jeugdouderling
Berichtje van kleine rainbow uit Colombia 5 okt 2021
Hola!
Dank jullie wel voor jullie brief. Dat vond ik echt leuk! Inderdaad: jullie hadden het goed: in de bergen is het kouder dan aan de kust. ‘ Ga je nog naar de bergen?’ vroegen jullie. Natuurlijk, meteen gedaan!
We gingen superhoog, wel 4000 m. Daar moet je de hele tijd hijgen want er is weinig zuurstof. Toen we boven waren kreeg ik eerst een kopje coca-thee. Dat is tegen hoogteziekte.
En een uitzicht … zie je helemaal achteraan dat wit op die berg? Dat is sneeuw. Sneeuw in de tropen. Brrr, gelukkig heb ik veren, want het is wel koud hoor.
Zo koud dat er geen bomen meer groeien. Maar wel deze rare dingen: frallejonnes. Ik ben er even ingevlogen, zie je?
Frallejones vangen mist op met hun haren en dat sijpelt dan als water de grond in. Deze gebieden in de bergen zijn beschermd. Zo hebben de grote steden in Colombia toch bijna altijd drinkwater. Slim.
En toen … werd ik eindelijk eens lekker geknuffeld. Door Samuel, waar ik op bezoek was.
Hij houdt behalve van mij, ook heel erg van sushi en van ramen, vertelde hij, dus we gingen in een Japans restaurant eten. Zijn moeder maakte deze foto.
Colombianen zijn de beste knuffelaars ter wereld! Que rico!
Ik ben trouwens een beetje zenuwachtig aan het worden. Want overmorgen ga ik eindelijk naar het project waar jullie kerk acties voor doet. Ik ben echt erg nieuwsgierig naar de kinderen. Jullie wilden weten over school he. Dat ga ik ze vragen!
Groetjes ,
Kleine Rainbow
Bericht 29 sep 2021
Hola!
Deze zondag mocht ik mee naar de kerk. Het was echt een leuke kerk! Er waren veel jongeren en veel kinderen, en … ik vond wat ze zongen erg vrolijk. Ellen heeft een stukje voor me opgenomen. Dan kunnen jullie het ook horen.
Er zaten geen deuren en ramen in de kerk. Als je de dienst wat saai vindt, loop je gewoon naar buiten. Dat van die deuren is trouwens vanwege de hitte, 38 graden was het. Pffff. Ik moest wel wapperen met met mijn vleugels om een beetje koel te blijven. Een jongen naast me ging met zijn armen met me meedoen. Lachen! We vlogen echt hoor, en hadden samen veel pret.
Na de kerk dronken we koffie. Ik mcoht iets lekkers uitzoeken bij de bakker. Jeetje, wat een hoop gekleurde koekjes en gebakjes hebben ze hier! Ik koos een regenboogkoekje, dat past wel bij mij he.
Morgen ga ik weer naar een andere plek in Colombia. Daar is het veel minder warm. Ellen zegt dat ik misschien op bezoek ga bij een Colombiaanse jongen. Ik ben heel benieuwd.
Dan kan ik jullie vragen ook aan hem stellen! En ik heb nog een vraag aan jullie: waarom is het niet overal in Colombia even warm?
Groetjes , Kleine Rainbow
Bericht 24 september
Hola!
Oef, dat is wel hoog! Ik kreeg wel een beetje bibbers in mijn buik toen ik naar beneden keek.
Maar gelukkig kan ik vliegen, dus ik hoef natuurlijk niet bang te zijn dat ik echt val.
Aan de overkant zijn de gebouwen trouwens nóg hoger. En zien jullie hoeveel er staan, van de hoge joekels? Ik ben nu in de stad Bucaramanga. Er wonen wel een miljoen mensen vlak bij elkaar. Dat is meer dan in Amsterdam.
In Colombia is het lang onveilig geweest. Er was veel geweld. Vooral op het platteland. Het
voelde toen fijner om dicht bij elkaar te wonen. Er zijn daarom best veel van die grote steden
hier.
Er is trouwens nog iets wat hier heeeel hoog is. Kun je bedenken wat dat zou kunnen zijn?
Volgende week verklap ik het.
Enne, wist je het antwoord op mijn vraag van vorige week? Arcoíris is het spaanse woord
voor regenboog. Klinkt mooi he!
Groetjes ,
Kleine Rainbow
Bericht 16 sep 2021
Hoi allemaal!
Bij de vorige zondagsdienst was ik net met het vliegtuig aangekomen in Colombia. Ik was
heel erg moe! Maar nu ben ik al helemaal aan de tijd gewend, het is hier 7 uur vroeger.
Ik heb deze week jammer genoeg nog geen Colombiaanse kinderen ontmoet.
Maar ik zag wel veel soortgenootjes van me. Er zijn zoooooveel verschillende soorten vogels
in Colombia, meer dan in alle andere landen van de wereld. Rainbow-duiven kwamen er nog
niet voor. Dat heb ik geweten.
Hier zien jullie mij op een plekje waar heel veel vogels komen eten. Ik wou gewoon vriendjes
maken! Maar ik vond het wel een beetje moeilijk. Want de andere vogels gingen allemaal
weg toen ik kwam. Zelfs toen ik heel stil bleef zitten. Misschien was ik te wit?
Ze noemen me hier trouwens Arco Iris. Kunnen jullie misschien uitzoeken waarom dat is? Ik
hoor het volgende week he!
Groetjes,
Kleine Rainbow